İki yıldız üzerinde yapılan 16 yıllık bir çalışma, yıldızların davranışlarının Einstein’ın ünlü genel görelilik kuramıyla tutarlı olduğunu doğruladı.
Ünlü bilim insanı Einstein’ın genel görelilik kuramı, şimdiye kadar bulunan en iyi yerçekimi teorisi olarak kabul ediliyor.
Bilim insanları sürekli olarak teorinin tamamının veya bir kısmının yanlış olduğunu kanıtlamaya çalıştı.
Einstein’ın ünlü teorisinin şimdiye kadarki en zorlu testi olan çalışma, Almanya’daki Max Planck Radyo Astronomi Enstitüsü’nden Michael Kramer tarafından on ülkedeki araştırmacıların desteğiyle gerçekleştirildi.
Araştırma, yerçekimi laboratuvarı olarak ikili pulsarları kullanan uzmanlar tarafından yapıldı.
Pulsarlar, kalp atışları gibi muntazam ritimlerle uzaya radyo dalgaları gönderen nötron yıldızları.
Bulguları yalnızca Einstein’ın tahminlerini desteklemekle kalmadı, aynı zamanda yerçekiminin neden olduğu uzay-zamanın güçlü eğriliği tarafından ışığın ertelendiğine tanık oldu.
Einstein’ı çürütmek isterken daha fazla destekledi
Physical Review X dergisinde yayınlanan çalışma, ilk kez gözlemlenen yeni göreli etkileri ortaya koydu.
UEA Fizik Okulu’ndan Dr Robert Ferdman, araştırma yeniden çürütmeye çalıştığı Einstein’ın genel görelilik teorisinin ‘olağanüstü derecede başarılı’ olduğunu kanıtlamış olsa da, bunun son söz olmadığını söyledi.
Ferdman, “100 yıldan fazla bir süre sonra, dünyanın dört bir yanındaki bilim insanları, Einstein’ın teorisindeki kusurları bulmak için çabalarını sürdürüyorlar. Genel görelilik, kuantum mekaniği tarafından tanımlanan diğer temel kuvvetlerle uyumlu değil” dedi.
Einstein’ın öngördüğünden bir sapmayı tespit edebilmek, “büyük bir keşif” olarak kabul edilecek ve yeni bir fizik türüne pencere açacak.
Ancak bu Einsteindan yüzyıl sonra bile halen başarılmış değil.
Einstein’ın teorisi, ne bu tür aşırı yıldızların ne de onları incelemek için kullanılan tekniklerin hayal bile edilemediği bir zamanda tasarlandı.