Rüzgar vuruyorken tenine, maviydi bakışların..
Ve martıların çığlığıyken sesin, senin adın yazıyordu masmavi gökyüzünde….
Alın terin karışmışken yağmur damlalarına, mutluyduk ikimizde…
İlk defa kalmıştım bu şekil ve ilk defa susuyordu bu şehir…
Varsın şiir tadında olsun tüm düşlerimiz
Son sevdanın eşiğinde, son defa bakarken gözlerine, kursağımda kalmışken hevesim, titreyen elim dökülen gözyaşım, seni kaybetmeye yüz tutmuşken telaşım
SEN! Bırakıp gidiyordun tüm yarınlarımızı…
Ve ben adı hüsran olan yalnızlığımla eskide kalmış, eskiden varmış gibi eskidim şimdi..
Ve her şeyin sonu olduğu gibi değil mi?
Canın sağ olsun dediğin günlere elveda der gibi…
Yokluğunla yokluğumla işte bizde ayrıldık sevgili….
Bitmez dediğin günlerin, ayların, yılların bir buket hikayesi idi,
Zor gelmişken kolay bitti..
Ne gençliğim yanımda
Şimdi nede bana ait olan bedenim, sadece yanlışlarım kaldı veresiye defterinde, sen gidince bedelini ödeyeceğim.
Kim bilir diyemeyeceğim sadece senin bildiğin…
